Koffieklets met Glenn
Voor onze nieuwste “Koffieklets met” gingen we langs bij Glenn Deprez, een 28-jarige jongeman met ASS (autismespectrumstoornis). In een eerlijk en openhartig gesprek deelde Glenn zijn verhaal.
ASS, wie dit al eens opzocht op Google kreeg meestal de volgende uitleg: “ASS staat voor Autisme Spectrum Stoornis, een neurologische aandoening die de manier waarop individuen communiceren beïnvloedt. Het wordt gekenmerkt door variërende gradaties van moeilijkheden in sociale communicatie en gedragspatronen. Deze vallen op een spectrum, wat betekent dat de symptomen en behoeften afhankelijk zijn van persoon tot persoon.” Compact, maar vooral heel theoretisch. Wat als je de vraag nu eens gewoon zou stellen aan iemand die het zelf ervaart?
Glenn beschreef autisme als een toestand die zijn emoties versterkt, waardoor hij gemakkelijk overweldigd kan raken door zijn eigen gevoelens en bezorgd kan zijn over hoe anderen zullen denken of reageren. Zijn hoofd draait voortdurend overuren en zijn gedachten lijken nooit stil te staan. Het delen van zijn verhaal was voor Glenn niet makkelijk, maar desondanks deinsde hij niet terug voor de confrontatie.
De impact van autisme begon al in zijn kindertijd, maar de uitdagingen namen in de loop der jaren toe. Het werd hem vooral duidelijk tijdens zijn schooljaren, een traject dat hem door verschillende onderwijsinstellingen leidde. Hij veranderde van het buitengewoon onderwijs naar het normaal onderwijs en eindigde zijn schoolcarrière in het Centrum voor Deeltijds onderwijs waar hij één dag per week theorie kreeg en de rest van de week ging werken in een boerderij.
Het vinden van ‘de juiste werkplek’ was voor Glenn niet vanzelfsprekend. ZOWE (zorgzaam werk), een initiatief van maatwerkbedrijf WAAK en zorgvoorziening ‘de branding’ waar mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt worden geactiveerd, kwam voor Glenn op het ideale moment. Vooral de begeleidsters Dominique en Hanne waren in die periode een enorme steun, want ondanks hij stabiliteit vond op het vlak van werken, liep het thuis niet zo goed. Glenn besefte dat hij niet voor anderen kon zorgen zolang hij zelf hulp nodig had en zette vervolgens zijn eigen noden op de eerste plaats.
Om hem meer rust te gunnen zocht RTH-begeleider Wannes uit ‘de branding’ samen met Glenn naar een oplossing en werd voor hem noodopvang voorzien in de Olmenlaan. Begin 2023 vond hij een nieuwe thuis in de Maaiweg in Kuurne.
Het feit dat Glenn hulp nodig heeft bij het uitvoeren van dagelijkse activiteiten zoals werken en wonen, blijft voor hem confronterend. In zijn hoofd streeft hij naar perfectie, maar doorheen de jaren leerde hij dat het accepteren van hulp geen teken van zwakte is, maar een stap naar persoonlijke groei.
Ook het geloof speelt een belangrijke rol bij deze acceptatie, Glenn beschouwt de mensen die hem helpen als gezonden door God waardoor hij de hulp die hem wordt aangeboden makkelijker kan aanvaarden.
Kortom, ik denk dat we na het lezen van deze tekst allemaal hetzelfde kunnen besluiten: Glenn mag oprecht trots zijn op wie hij is en op de stappen die hij tot nu toe heeft gezet. Het leven mag dan misschien niet perfect zijn, maar zijn pad zal zich uiteindelijk ontvouwen en elke beslissing die hij neemt, brengt hem weer een stap dichter bij zijn bestemming.